SCHUNCK

In contact met de Grote Hersteller

PIETER ENGELS EN ZIJN GOUDEN HANDEN

PIETER ENGELS was hier. De man met de gouden handen. De grote Hersteller. Artishock, staande voor een artistiek debacle – de tentoonstellingsruimte Artishunck in de Jodenstraat in Maastricht wordt gesloten – had de EPO – SHOW naar Maastricht gehaald en dat was een alleraardigst idee, waarnaar velen met groot verlangen hadden uitgezien. Engels Day  was aangekondigd. In de groot opgemaakte uitnodiging stond te lezen: ,, Wat Engels doet is teveel om op te noemen”.  Dat wat Engels doet uiterst belangrijk is, is voor ons en voor Engels Products Organization, buiten kijf…..

Ook stond er in, dat Pieter Engels aan de hand van hartige  hapjes, versnaperingen en een jukebox het nodige zou doen om de grote happening te doen slagen. Maar het werd helemaal geen happening, want Artishock, onderling verdeeld genoeg – er is een rechter en een linker vleugel gevormd – bleek organisatorisch helemaal niet bij de tijd te zijn. De hapjes ontbraken, de versnaperingen waren afwezig en in plaats van een jukebox was er een ordinaire pick-up met plaatjes, die volgens Engels niet om aan te horen waren. Dus vertrok de grote hersteller, zonder zelfs een flesje uitgeademde lucht uit te reiken, dat ons tegen de prijs van tien luttele guldens per flacon was beloofd. Ook het persgesprek ging niet door, terwijl wij toch bereid waren daarvoor een bedrag van zeven gulden vijftig per minuut te betalen. Nee, het ging niet door en daar hielp geen moedertje lief aan, zelfs niet het uit dertien kunstenaars bestaande corps dat Artishock vormt. Engels trok zich beledigd terug, maar hij liet gelukkig enkele herstelde meubeltjes achter, die nu wel tot 2 oktober , te zien zijn in de met sluiting bedreigde galerie Artischunck, waarvan de Maastrichtse bouwpolitie beweert dat het een levensgevaarlijke ruimte is. U bent dus gewaarschuwd wanneer u van zins zou zijn een bezoek te brengen aan de tentoonstelling van Pieter Engels in Maastricht.
Willem K. Coumans, 1965.