In 1969 richtte Pieter Engels ETI op, Engels Third Institute for research in subcultural brainbuilding. (onderzoek in subculturele hersenopbouw). De meeste opvallende actie die hij uitvoerde voor dit instituut is het Strike Project uit 1971, waarin hij de Nederlandse staat, via minister Marga Klompe, in ruil voor een bedrag van fl 25.000.000 een levenslange staking als beeldend kunstenaar aanbiedt.
Daarnaast waren er nog een aantal visualisaties van inactiviteitsperiodes en ontkenningsprojecten(project for visible negation, place for no chair)en art-fiction(sky-event) en transfunctionele projecten.
IN THE PRESENCE OF THE ABSENCE
Bakunins Barricade Ahmet Ogut, Stedelijk Museum Amsterdam, 2020-2021.
Toen de Pruisische troepen in 1849 de socialistische opstand in Dresden wilden neerslaan, stelde anarchistisch denker Mikhail Bakunin voor om de schilderijen uit de collectie van het Nationaal Museum voor de barricades te plaatsen. Volgens Bakunin zouden de Pruisische soldaten het niet aandurven om deze kostbare kunstwerken te vernietigen. Geïnspireerd door Bakunins nooit gerealiseerde voorstel, creëerde Ahmet Öğüt een barricade van hekken, autowrakken, bouwmaterialen en andere objecten die vaak in de openbare ruimte worden aangetroffen, gecombineerd met een aantal door hem geselecteerde werken uit de collectie van het Stedelijk. Als onderdeel van het werk heeft Öğüt samen met een jurist een contract opgesteld dat naast de installatie wordt getoond. In het contract staat dat burgers tijdens een toekomstige opstand een beroep kunnen doen op de barricade – inclusief de kunstwerken. De overeenkomst is alleen geldig indien het museum bij aankoop van Öğüts werk het contract ook daadwerkelijk ondertekent.
“In the Presence of Absence” in het Stedelijk Museum Amsterdam @stedelijkmuseum . Bakunin’s Barricade is geïnspireerd op Bakunin’s nooit gerealiseerde voorstel uit 1849. We gebruiken originele kunstwerken uit de collectie van het Stedelijk Museum waaronder werken van Nan Goldin, Marlene Dumas, Käthe Kollwitz, Else Berg, Kazimir Malevich, Pink de Thierry, Pieter Engels, Jan Theodoor Kruseman. Daarnaast delen van werk van Timo Demollin uit de lopende tentoonstellingen. Een contact, opgesteld in samenwerking met een advocaat, bepaalt dat de barricade kan worden aangevraagd en ingezet tijdens extreme economische, sociale, politieke, transformerende momenten en sociale bewegingen nadat het werk in een institutionele collectie is opgenomen.
Met Bakunin’s Barricade (2015) stelt Öğüt vragen over de waarde van kunst in tijden van sociaal-politieke omwentelingen. Mogen waardevolle kunstwerken ingezet worden om democratische waarden te verdedigen? Aan wie behoren deze kunstwerken uit publieke collecties toe? Welk cultureel erfgoed moet bewaard worden en wie bepaalt dat?
Bakunin’s Barricade bevraagt niet alleen welke rol musea bereid zijn te spelen als het gaat om sociale ongelijkheid of ander onrecht, maar roept ook een spanningsveld in het leven, zeker in de huidige periode van mondiale protesten. Waar begint en eindigt een kunstwerk en de rol van de kunstenaar? Öğüts oeuvre vertrekt vanuit de overtuiging dat kunst kan helpen om de wereld om ons heen en de gevestigde orde ter discussie te stellen en, waar nodig, op losse schroeven te zetten.